Cietrzewie są bardzo płochliwe i jednocześnie bardzo przywiązane do swoich ostoi. Zimę spędzają w jamkach, które wykopują w śniegu. Mogą tam przebywać nawet do 23 godzin na dobę, z przerwą jedynie na żerowanie. Płoszenie naraża ptaki na utratę energii w mroźne dni. Po ucieczce przysiadają często w wyższym punkcie (krzew, drzewo, skała) i obserwują otoczenie. Mogą być w tym czasie łatwym łupem dla drapieżnika. Znalezienie miejsca na nową jamkę śnieżną zajmuje im sporo czasu. Wiosną trwają toki cietrzewi. To bardzo ważny czas. Na grzbietach górskich samce wydają charakterystyczne dźwięki i przyjmują godowe pozy. W szczytowym okresie toków przylatują samice i wybierają najsilniejszego samca. Niestety, płoszenie cietrzewi w okresie godowym prowadzi do zaniku toków i uniemożliwia rozród. Nie pojawiają się nowe lęgi...

 

 

Zobaczcie fragment filmu „Kohut” Michała Adamowicza i Filipa Chudzyńskiego, zapisu ich wyprawy tropem tego wyjątkowego ptaka TUTAJ.

 

O czym każdy z nas powinien pamiętać wyruszając w Tatry, szczególnie zimą i wczesną wiosną?

1. Zostaw część gór tylko dla cietrzewi, to ich ostoja. Od spokoju zależy ich życie.

2. Poruszaj się wyłącznie po szlakach.

3. Na nartach korzystaj tylko z wyznaczonych tras.

4. Czas między zmierzchem a świtem zostaw dla zwierząt. Daj ptakom przestrzeń na zaloty – zaczynają je wiosną, jeszcze przed wschodem słońca.

5. Chcesz usłyszeć tokujące ptaki? Sam bądź cicho.

6.Chcesz zobaczyć tropy? Wypatruj ich tylko na obrzeżach szlaków.

7. Jeśli będziesz miał szczęście, zobaczysz cietrzewia z daleka – to wielka rzadkość! Nie podchodź!

 

 

Autorką postaci cietrzewia jest Agata Kwiatkowska.